Personeel is een schaars goed en een belangrijke asset. Staat in heel veel jaarverslagen. En toch laten we ze dingen doen waar ze niet voor zijn aangenomen. Vorige week weer een mooie analyse gezien waarbij een werkgever tevreden was over de productiviteit van zijn medewerkers. Ze besteedden gemiddeld vijftien procent van hun tijd aan de taken waarvoor ze zijn aangenomen. Aannemen, ook dat is een speciaal proces. Recruitment is een baan van iemand die niets met het toekomstige werk te maken heeft. Kandidaten moeten minstens twee keer komen praten, waaronder met mensen op een hoofdkantoor, die niet weten wat de toekomstige taken van de kandidaat zijn of worden. Ook testen hoort bij de procedure. Het lijkt allemaal een beetje op het selecteren van nieuwe leden bij een amateurvereniging. Momentopnames die bepalend zijn voor de toekomst, waarin we vervolgens maar mager gebruik maken van talenten en ook nog eens weinig gerichte ondersteuning bieden en geen voortgang eisen. De activiteiten van de selecterende familie in de vereniging zijn belangrijker dan de kwaliteit van de kandidaat-speler.
展开▼
