Η διδακτική εφαρμογή του γνωστικού συμπεριφοριστικού δράματος στην βελτίωση των αλεξιθυμικών χαρακτηριστικών παιδιών με έντονες συναισθηματικές διαταραχές που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού. Ανάλυση μιας ατομικής περίπτωσης

摘要

Η παρούσα έρευνα αφορά στην αντιμετώπιση των αλεξιθυμικών χαρακτηριστικών, μέσω, τηςδιδακτικής χρήσης του γνωστικού συμπεριφοριστικού δράματος, ατόμου που ανήκει στοφάσμα του αυτισμού. Μία έφηβη ηλικίας 15 ετών, έλαβε μέρος στο εκπαιδευτικό πρόγραμμαδιάρκειας οκτώ εβδομάδων. Η παρέμβαση στην οποία μετείχε περιελάμβανε: α) τεχνικέςτροποποίησης συμπεριφοράς, β) εφαρμοσμένη ανάλυση συμπεριφοράς και γ) τεχνικές πουμπορούν να ενισχύσουν τις επιθυμητές συμπεριφορές και να προωθήσουν ταυτόχρονα τηνεπικοινωνία και την κοινωνικότητα. Οι περιοχές συμπεριφοράς οι οποίες παρατηρήθηκανείναι: οι τρόποι έκφρασης των συναισθημάτων, η σχέση με τον εκπαιδευτή, και η λειτουργίατου ‘ Εγώ’. Η αξιολόγηση πραγματοποιήθηκε με συνδυαστικά εργαλεία ποιοτικής καιποσοτικής προσέγγισης με έμφαση στις συστηματικές παιδαγωγικές παρατηρήσεις καικαταγραφές των αντιδράσεων και συμπεριφορών, σύμφωνα με το Πλαίσιο, τις αρχές, και τηφιλοσοφία της Ειδικής Αγωγής. Ταυτόχρονα, έγινε χρήση δομημένου ερωτηματολογίου, τοοποίο διανεμήθηκε πριν, κατά τη διάρκεια, και στο τέλος της παρέμβασης σε εκπαιδευτικούςκαι νοσηλευτές του φορέα. Επιπλέον, ακολούθησε τεστ διατήρησης, που είχε ως σκοπό νακαταγράψει τη σταθερότητα της συμπεριφοράς της έφηβης ως προς τις μεταβλητές πουδιερευνήθηκαν. Τα ευρήματα, συνηγορούν, υπέρ μιας γενικής βελτίωσης της κλινικής τηςεικόνας, και κατ’ επέκταση της βελτίωσης του κοινωνικού της προφίλ. Πιο συγκεκριμένα,από την μελέτη των αποτελεσμάτων προέκυψε ότι το παιδί κατέστειλε τις αρνητικές άμυνεςπου διατηρούσε, έως τότε, και έδωσε την ευκαιρία στον εαυτό του να εκφράσει ελεύθερασυναισθήματα, μέσα από τα μουσικοθεατρικά μοτίβα και να βελτιώσει ταυτόχρονα τιςσχέσεις πρωτίστως με τον εαυτό του και έπειτα με το περιβάλλον του.