Романот во Македонија и Америка во 20 век: Преку романите „Белата долина“ на Симон Дракул и „Бисерот“ на Џон Стеинбек и покрај разликите во тематиката, со сличен лирски сензибилитет и вечната идеја за борбата на доброто и злото

摘要

Целта на овој труд е да се проследи поврзаноста на двајца романсиери од 20 век, Симон Дракул, од срцето на Балканскиот полуостров и Џон Стеинбек, иако многу далечни географски, ја делат идејата за одметништво, изолираност и егзистенцијализам . „Белата долина“ на Симон Дракул и планините во “Бисерот” на Стеибек се еден вид чистилиште, метафора на вечната борба мегу доброто и злото, со неизвесни или трагични исходи. Она што е Змејко во белиот бескрај на долината, навидум див, ограничен и немоќен да се спротистави на стихијата, а сепак натприродно моќен со својата морална определба да се издвои од средината во која припага, на ист начин Кино, пронаогајќи го големиот бисер, се бори да избега од социјалната средина во која живее. И двајцата се борат за својата идеја, независност, за едниот борбата е внатрешна, во сопствените мисли, а другиот се бори во физичкиот свет, во планините кои го претвараат во животно. Во истовреме лирското артикулирање на исказот и длабокото пхихолошко сликање на ликовите е цел на нашата анализа, како и техниките на детално и живописно сликање на природата, кои ни ја наметнуваат идејата за човековото постоење како дел од природата, од која тој настанал и кон која секогаш се враќа.